تحلیل تنش دیرینه در خاور و جنوب خاوری تهران(سرخه حصار – خجیر)

به منظور ارزیابی و تحلیل تنش دیرینه در منطقه سرخه حصار- خجیر، سطوح برشی دارای خش لغزش و صفحات گسلی اندازه‌گیری شده و تانسور تنش و تغییرات جهت تنش در واحدهای سنگی محاسبه شده است. برای این منظور، حدود 170 صفحه گسلی و خش لغزشهای مربوطه در 16 ایستگاه انتخاب شد و پس از  اندازه‌گیری آنها، تحولات تنش از تریاس پسین تا الیگوسن به کمک روش وارون سازی (Inversion Method) بررسی شده است.      پس از گردآوری اطلاعات لازم، داده‌ها برپایه رخدادهای زمین‌ساختی دسته‌بندی شده و با استفاده از روش ذکر شده، محورهای اصلی تنش و جهت  مربوط به کشش و فشارش در هر ایستگاه به دست آمده است.      با توجه به استریوپلاتها و نتایج حاصل، می‌توان جهت تنش فشارشیNE-SW  را در سازندهای مزوزوییک غالب دانست. از آنجا که این تنش در سنگهای جوان‌تر دوران سوم نیز دیده می‌شود، می‌توان گفت که پس از مزوزوییک تا الیگوسن، این تنش سبب دگرشکلی لایه‌های مزوزوییک شده و در زمان ترشیری ادامه یافته است. از سوی دیگر تنش جدیدتر N-S  که سنگهای کهن‌تر و جوان‌تر را تحت تأثیر قرار داده نیز مشاهده شده است که مربوط به یکی از فازهای کوهزایی آلپ پایانی است.